شعر
ای شعر !ای طلسم سیاهی که سرنوشت عمر مرا به رشته ی جادویی تو بست گفتم ترا رها کنم و زندگی کنم اما چه توبه ها که درین آرزو شکست گویی مرا برای تو زادند و آسمان دیگر ترا نخواست که از من جدا کند دیگر غمش نبود که چون ناله برکشم گوش گران به ناله ی من آشنا کند
نویسنده :
مهر
8:47